- çığıra-çığıra
- 【副】大声で､ 叫びながら[ｵｵｺﾞｴﾃﾞ､ ｻｹﾋﾞﾅｶﾞﾗ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
çığıra-çığıra
Look at other dictionaries:
çığırmaq — f. 1. Bərk qışqırmaq, bağırmaq. Nə üçün çığırırsan? Çığırmaqdan səsi batdı. – Atalar doğru deyib: – Oğru elə çığırdı ki, doğrunun bağrı yarıldı. Ə. Vəl.. // Çığıra çığıra demək, bərk səslə demək. Polad çığırdı ki: – Mən bu dünyada; Yaşadım… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
adlamaq — bax addamaq. Nalqıran dağları adlayıb aşarkən; Məni də alınız, uçayım dağlara; Könlümdə nə varsa açayım dağlara. M. Müş.. Qız kəndə gedən cığıra adlayaraq dağa qalxdı. Ə. S.. <Qəhrəmani> vağzalın böyük binasından keçib relslərin üstündən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
anac — sif. 1. Dəfələrlə bala doğub, yaxud bala yetişdirib qartlaşmış (heyvan haqqında). // İri, yekə, güclü, qüvvətli (heyvan haqqında). Anac qurbağa. Anac toyuq. – Amma kənddən çıxıb bostanlar arasındakı cığıra təzəcə ayaq basmışdıq ki, anac bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cığır — is. 1. Gediş gəlişdən əmələ gələn ensiz, dar yol. Evlər, damlar, taxtapuşlar gümüş kimi ağarır; Qar tapdanıb, palçıq olub, dağda cığır qaralır. A. S.. İzzət qarı . . Qumru ilə bərabər oba altından keçib, yamacda burulan cığıra düşdü. Ə. M.. Elxan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
incitmək — f. 1. Əziyyət vermək, əzab vermək, işgəncə etmək. Nəbi özündən sonra Mehdini incidəcəklərini düşünür. «Qaçaq Nəbi». // Yormaq, əldən salmaq, üzmək. Koroğlu iltimas eylər; Bala, incitmə Qıratı! «Koroğlu». 2. Ağrıtmaq, əziyyət vermək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsəkli — sif. Kəsəyi çox olan, kəsəklə dolu, kəsəklərlə örtülü. Kəsəkli yol. – . . Tehrandan gələn boz maşın Qəzvinin tozlu və kəsəkli küçələrinə daxil oldu. M. İ.. Bayram . . kəsəkli cığıra burulanda yaxın evlərdən qalxan itlər ağız ağıza verib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sallama — 1. «Sallamaq»dan f. is. 2. zərf Bir ucunu aşağı salladaraq, uzadaraq. Belbağını sallama bağlamaq. Kəlağayını sallama örtmək. – Zərnigar xanım uzun donunun ətəyi ilə gözlərini silə silə Şamxalın arxasınca cığıra düşdü və oğlunun enli kürəyinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
seyrəklənmək — 1. məch. Seyrək hala gətirilmək, seyrəldilmək. Bağda ağaclar seyrəklənmişdir. 2. məc. Azalmaq. İdarəyə gələnə qədər Qorxmazın üzünü çulğamış qalın kədər dumanı indi parçalanmış, seyrəklənmiş və getgedə çəkilib gedirdi. Ə. Vəl.. 3. Bir birindən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
HÂFİR — Kazan, kazıcı, hafriyat yapan. Yerde çukur açan.(Esâsen kazıcı mânasına sıfat olmakla beraber, atın tırnağına isim olmuştur. Ve o münasebetle tırnağının kazdığı çukura, yani izine ve o suretle açılan çığıra dahi merdiyye mânasına râdiye ıtlak… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SERVET-İ FÜNUN — Fenlerin (ilimlerin) zenginliği mânasına gelen bu tabirde, 1891 1900 tarihleri arasında çıkmış olan bir mecmua ve bu mecmua etrafında toplanmış olan kimselerin 1895 den 1901 e kadar meydana getirmiş oldukları Edebiyat ı Cedide denilen edebî… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
